ଜାତୀୟ ଅପରାଧ ରେକର୍ଡ ବ୍ୟୁରୋ (ଏନସିଆରବି) ରିପୋର୍ଟରେ ୨୦୨୧ ତୁଳନାରେ ମହିଳାଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପରାଧରେ ୨୪% ହ୍ରାସ ଘଟିଥିବା ଦର୍ଶାଯାଇଛି। ଅର୍ଥାତ୍ ୨୦୨୨ରେ ଏହା ୨୩,୬୪୮ରେ ପହଞ୍ଚିଥିବା ବେଳେ ଗତବର୍ଷ ଏହା ୩୧,୩୫୨ରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା। ବିଶେଷ କରି ଯୌତୁକ ଜନିତ ମୃତ୍ୟୁ (୨୬୩ଟି ମାମଲା) ଏବଂ ଦୁଷ୍କର୍ମ-ହତ୍ୟା (୧୪ଟି ମାମଲା) କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହି ଉନ୍ନତି ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ।
ତେବେ ସାମଗ୍ରିକ ଭାବେ ଅପରାଧର ଚିତ୍ର ଭିନ୍ନ। ଓଡିଶାରେ ମୋଟ ଅପରାଧ ମାମଲାରେ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ବୃଦ୍ଧି ଘଟି ୨୦୨୨ରେ ଏହା ୧,୭୮,୧୯୦ରେ ପହଞ୍ଚିଛି। ଏହା ୨୦୨୧ରେ ୧,୫୫,୪୨୦ ଏବଂ ୨୦୨୦ରେ ୧,୩୪,୨୩୦ରୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି।
ଶିଶୁଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପରାଧ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି, ୨୦୨୨ରେ ୮,୨୪୦ ମାମଲା ରିପୋର୍ଟ ହୋଇଥିବାବେଳେ ୨୦୨୧ରେ ୭,୮୯୯ ମାମଲା ରିପୋର୍ଟ ହୋଇଛି। ସେହିପରି ଅପରାଧ ଓ ଅପହରଣ ମାମଲା ୨୦୨୨ରେ ୫୮୫୪କୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଏହି ବର୍ଗରେ ଓଡ଼ିଶା ଦେଶର ତୃତୀୟ ସ୍ଥାନରେ ରହିଛି।
ଏହିସବୁ ଚିନ୍ତାଜନକ ଧାରା ସତ୍ତ୍ୱେ କେତେକ ସକାରାତ୍ମକ ଘଟଣା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ହତ୍ୟା ମାମଲା ସାମାନ୍ୟ ହ୍ରାସ ପାଇଥିବା ବେଳେ ୨୦୨୨ରେ ୧୩୭୯ଟି ମାମଲା ରୁଜୁ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୨୦୨୧ରେ ୧୩୯୪ଟି ମାମଲା ରୁଜୁ ହୋଇଛି। ଏହାବ୍ୟତୀତ, ଜାତୀୟ ୨୪% ବୃଦ୍ଧି ତୁଳନାରେ ସାଇବର ଅପରାଧ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ସ୍ଥିର ରହିଛି।
ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଅପରାଧ ହାର ହ୍ରାସ ପାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗରେ ଅପରାଧ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି। ସେଥିମଧ୍ୟରେ ଆର୍ଥିକ ଅପରାଧ (୧୧%), ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପରାଧ (୯.୩%), ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି (୧୩.୧%), ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତିଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପରାଧ (୧୪.୩%) ସାମିଲ ଥିଲା।
ଓଡ଼ିଶାର ଜଟିଳ ଅପରାଧ ଚିତ୍ର ଏକ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଦାବି କରୁଛି। ମହିଳାମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପରାଧ କମିବା ପ୍ରଶଂସନୀୟ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଅନ୍ୟ ବର୍ଗରେ ବୃଦ୍ଧିକୁ ତୁରନ୍ତ ଦୃଷ୍ଟି ଦେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି। ଓଡିଶାର ସମସ୍ତ ନାଗରିକଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ କଲ୍ୟାଣ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଭାବୀ ଆଇନ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ, ସାମାଜିକ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଏବଂ ଲକ୍ଷିତ ପଦକ୍ଷେପ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହି ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସମାଧାନ କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ।
